IJsvelden, wilde dieren ....
Door: Henk en Gerda
Blijf op de hoogte en volg Henk en Gerda
01 Juni 2013 | Canada, Blue River
Lieve familie, vrienden en bekenden,
Ik eindigde ons vorige avontuur met de mededeling dat we naar Jasper gingen. Dat hebben we woensdag niet gehaald. Er is onderweg zoveel moois te zien en te beleven dat we voor Jasper op een natuurcamping zijn geëindigd.
Henk helemaal in z’n element want hij kan hier een vuurtje stoken. Nou ….. dat doet hij dan met volle overgave.
Maar dan nu onze belevenissen van de woensdag. We hebben besloten de mooie weg die we gisteren gekomen zijn ook terug te rijden en niet via de snelweg. We worden beloond voor deze keuze want langs de weg staat een enorme eland rustig te grazen en daar mogen we volop van genieten. Als we maar net Lake Louise voorbij zijn en de Icefields Highway oprijden staat er aan de kant van de weg een moederbeer met een jong te grazen !!!
We lunchen aan de rand van het bevroren Bow Lake aan het einde van een gletsjer. De weg doet zijn naam eer aan want er zijn hier talloze ijsvelden.
Een eindje verder staan er auto’s stil …… en ja hoor hier staat wederom een zwarte beer lekker te snoepen. Als deze wegloopt komt er vanuit het bos een andere beer naar de kant van de weg.
Tussendoor gaan er voor en achter ons ook enkele reeën de weg over.
In een grote bocht vlak voor Columbia Icefields Centre verspert een gezin witte berggeiten de weg, wij hebben de tijd en dus genieten we met volle teugen van het tafereel.
Om kwart over 3 zijn we bij Columbia Icefield, meer dan 360 meter dik en 325 km² grote ijsvlakte, om half 4 mogen we mee naar de enorme gletsjer. Met een touringbus worden we naar het station van de ijsbussen gebracht. Over een steile helling omlaag en enkele km over het ijs. Het is een prachtige dag dus we hebben geweldig zicht. We lopen etr 25 minuten over de gletsjer en worden dan met de enorme ijsbus weer naar boven gebracht. Wat een ervaring !!!
Het is 5 uur en het is nog 102 km naar Jasper maar dan zien we rond half 6 deze selfservice camping. We sprokkelen hout en maken in de ton een heerlijk vuurtje waar bij we ons maaltje eten.
Op weg naar Jasper komen we langs 2 mooie watervallen, die we beiden met een bezoek vereren. Ze zijn héél verschillend en zeer de moeite van de wandeling waard. Op een uitzichtpunt over de rivier worden we getrakteerd op witte berggeiten, die zich héél gemoedelijk door ons laten bekijken.
Rond het middaguur bereiken we Jasper, we bespreken onze campingplek voor de komende nacht en gaan na de lunch naar het meer van Maligne. Henk sprokkelt eerst alvast wat hout voor het vuurtje. Helaas begint het steeds harder te regenen en dus moeten we bij terugkomst afzien van een kampvuur. Nu het hout maar gebruikt voor het horizontaal zetten van de camper.
Bij het meer van Maligne krijgen we een voorstelling van een eekhoorn en verderop laat een zwarte beer zich filmen. Tussendoor zien we diverse jonge elanden. We hebben een voortreffelijke dag maar helaas voor het thuisfront zonder internet. Jullie hebben dus even moeten wachten op onze belevenissen en wij op jullie lieve reacties.
Als we vrijdagmorgen wakker worden regent het nog steeds. Blijven we lekker even liggen, ik kijk uit ons raampje naar buiten en …… daar komt een moeder eland met haar jong ze wandelt tussen onze picknicktafel en camper door. Als we camping verlaten liggen er een aantal gezellig bij elkaar. Henk heeft me nog nooit zo vaak in een lange broek gezien.
We zijn inmiddels een week en route; Vrijdagmorgen wandelen we door Jasper voor wat boodschapjes. Ik heb Henk aangestoken met mijn verkoudheid. Onze route gaat via Yellowhead Highway (genoemd naar Pierre Hatsination die vanwege zijn blonde haar deze bijnaam had) over de pas bij Mount Robson naar Valemont en de eindbestemming Blue Water. Als we net Jasper hebben verlaten zien we aan de kant van de weg een grizzlybeer en een eindje verderop weer een. Mount Robson is zoals meestal verscholen in een wolkendek. We houden een korte pauze en vervolgen dan onze weg naar een waterval in de Fraser rivier. Dit is het hoogste punt waar de zalemen naar terug zwemmen, zo'n 1000 km vanaf de oceaan.
We zien een river safari en ja ................. dat willen we beleven. Helaas !!!!! het is kwart voor 5 en dus zijn ze gesloten maar ...... er is een camping vllak in de buurt dus ...... rijden we morgen een klein stukje terug om de safari te doen.
Henk mag een vuurtje stoken, want hoera het is droog !!!
We weten neit wanneer we weer zo'n geweldige internetverbinding hebben maar ...... we maken tussendoor aantekeningen zodat jullie niets hoeven te missen.
Héél véél groetjes van ons saampies
Ik eindigde ons vorige avontuur met de mededeling dat we naar Jasper gingen. Dat hebben we woensdag niet gehaald. Er is onderweg zoveel moois te zien en te beleven dat we voor Jasper op een natuurcamping zijn geëindigd.
Henk helemaal in z’n element want hij kan hier een vuurtje stoken. Nou ….. dat doet hij dan met volle overgave.
Maar dan nu onze belevenissen van de woensdag. We hebben besloten de mooie weg die we gisteren gekomen zijn ook terug te rijden en niet via de snelweg. We worden beloond voor deze keuze want langs de weg staat een enorme eland rustig te grazen en daar mogen we volop van genieten. Als we maar net Lake Louise voorbij zijn en de Icefields Highway oprijden staat er aan de kant van de weg een moederbeer met een jong te grazen !!!
We lunchen aan de rand van het bevroren Bow Lake aan het einde van een gletsjer. De weg doet zijn naam eer aan want er zijn hier talloze ijsvelden.
Een eindje verder staan er auto’s stil …… en ja hoor hier staat wederom een zwarte beer lekker te snoepen. Als deze wegloopt komt er vanuit het bos een andere beer naar de kant van de weg.
Tussendoor gaan er voor en achter ons ook enkele reeën de weg over.
In een grote bocht vlak voor Columbia Icefields Centre verspert een gezin witte berggeiten de weg, wij hebben de tijd en dus genieten we met volle teugen van het tafereel.
Om kwart over 3 zijn we bij Columbia Icefield, meer dan 360 meter dik en 325 km² grote ijsvlakte, om half 4 mogen we mee naar de enorme gletsjer. Met een touringbus worden we naar het station van de ijsbussen gebracht. Over een steile helling omlaag en enkele km over het ijs. Het is een prachtige dag dus we hebben geweldig zicht. We lopen etr 25 minuten over de gletsjer en worden dan met de enorme ijsbus weer naar boven gebracht. Wat een ervaring !!!
Het is 5 uur en het is nog 102 km naar Jasper maar dan zien we rond half 6 deze selfservice camping. We sprokkelen hout en maken in de ton een heerlijk vuurtje waar bij we ons maaltje eten.
Op weg naar Jasper komen we langs 2 mooie watervallen, die we beiden met een bezoek vereren. Ze zijn héél verschillend en zeer de moeite van de wandeling waard. Op een uitzichtpunt over de rivier worden we getrakteerd op witte berggeiten, die zich héél gemoedelijk door ons laten bekijken.
Rond het middaguur bereiken we Jasper, we bespreken onze campingplek voor de komende nacht en gaan na de lunch naar het meer van Maligne. Henk sprokkelt eerst alvast wat hout voor het vuurtje. Helaas begint het steeds harder te regenen en dus moeten we bij terugkomst afzien van een kampvuur. Nu het hout maar gebruikt voor het horizontaal zetten van de camper.
Bij het meer van Maligne krijgen we een voorstelling van een eekhoorn en verderop laat een zwarte beer zich filmen. Tussendoor zien we diverse jonge elanden. We hebben een voortreffelijke dag maar helaas voor het thuisfront zonder internet. Jullie hebben dus even moeten wachten op onze belevenissen en wij op jullie lieve reacties.
Als we vrijdagmorgen wakker worden regent het nog steeds. Blijven we lekker even liggen, ik kijk uit ons raampje naar buiten en …… daar komt een moeder eland met haar jong ze wandelt tussen onze picknicktafel en camper door. Als we camping verlaten liggen er een aantal gezellig bij elkaar. Henk heeft me nog nooit zo vaak in een lange broek gezien.
We zijn inmiddels een week en route; Vrijdagmorgen wandelen we door Jasper voor wat boodschapjes. Ik heb Henk aangestoken met mijn verkoudheid. Onze route gaat via Yellowhead Highway (genoemd naar Pierre Hatsination die vanwege zijn blonde haar deze bijnaam had) over de pas bij Mount Robson naar Valemont en de eindbestemming Blue Water. Als we net Jasper hebben verlaten zien we aan de kant van de weg een grizzlybeer en een eindje verderop weer een. Mount Robson is zoals meestal verscholen in een wolkendek. We houden een korte pauze en vervolgen dan onze weg naar een waterval in de Fraser rivier. Dit is het hoogste punt waar de zalemen naar terug zwemmen, zo'n 1000 km vanaf de oceaan.
We zien een river safari en ja ................. dat willen we beleven. Helaas !!!!! het is kwart voor 5 en dus zijn ze gesloten maar ...... er is een camping vllak in de buurt dus ...... rijden we morgen een klein stukje terug om de safari te doen.
Henk mag een vuurtje stoken, want hoera het is droog !!!
We weten neit wanneer we weer zo'n geweldige internetverbinding hebben maar ...... we maken tussendoor aantekeningen zodat jullie niets hoeven te missen.
Héél véél groetjes van ons saampies
-
01 Juni 2013 - 09:24
Aad En Irma:
Lieve vrienden,
Gerda wat heb je er weer 'n enorm, fantastisch, geweldig, ontzettend mooi uitgebreid reisverslag van gemaakt, natuurlijk met de nodige ondersteuning van Henk, echt niet om je 'n paar veren in je .... te steken.
FANTASTISCH GEWELDIG
Het was zo fijn te lezen, wat jullie allemaal beleefd, gezien en meegemaakt hadden en dat jullie het zo naar de zin hebben, dat je het slechte weer zo af en toe daarbij maar voor lief moet nemen.
Helaas ontbreekt het me de tijd om er 'n lange reactie op terug te geven (kan jou toch nooit meer overtreffen) daar Irma net thuis is gekomen en we zo snel mogelijk richting camping willen gaan.
Nogmaals bedankt voor dit alles en ik kijk alweer uit naar het volgende en blijf ervan genieten saampies
Héél véél groetjes en knuffels van ons saampies -
01 Juni 2013 - 15:43
Pa & Ma Zorn:
Gerda en Henk,
Het zingen heb goed geholpen, want steeds meer beren op jullie pad en ook het overige vee heeft daar schik mee want ze laten zich rustig filmen.
Henk is het vuur net zo groot als in Australië? Maak er een leuke foto van.
Jammer is dat jullie je schaatsen niet bij jullie hadden want dan had je nog een rondje kunnen schaatsen.
De vogel wordt steeds aanhankelijker, en als ik maar een appel schil, dan is hij bijna niet van mijn vinger af te krijgen, en 's morgens bij het ontbijt zit hij net zolang te roepen totdat ma hem uit zijn kooi laat.
Nog heel veel plezier in het vervol op jullie tocht.
Groeten van het thuisfront -
01 Juni 2013 - 20:03
Ed, Erica En Luna:
Hé avonturiers,
Wat een avonturen hebben jullie weer beleeft. Een genot om te lezen. De foto's zijn ook prachtig. Hebben jullie de route ook vastgelegd? Ik(Erica) krijg in ieder geval steeds meer zin om ook eens zo'n reis te gaan maken. Vuurtjes stoken is wel iets voor Ed en Luna wil ook wel eens een caravan met een stuurtje(zo noemt zij een camper) dus wie weet. Geniet nog lekker van elkaar en de mooie natuur.
Liefs. -
03 Juni 2013 - 21:54
Willeke:
Lieve Gerda en Henk,
Wij zijn dan niet op vakantie, we zijn momenteel, wel heel veel van huis. Daardoor, kan ik ’s avonds pas achter mijn computer gaan zitten. Ik loop enorm achter met het beantwoorden van de mail. Weinig tijd dus, en wat later een reactie, dan anders. Ik geniet echter niet minder van jullie fantastische verslagen. Wat heerlijk voor Henk, dat hij een vuurtje aan kon leggen, ja, dat is ook echt kamperen hè? Wat mooi, dat jullie die eland zagen, en dat jullie hem op je gemak konden observeren, en wederom beren op de weg hè Gerda? Heel bijzonder, dat je dat daar zo maar tegenkomt, en het nog kan filmen, of op de foto vast kan leggen ook. Een gezinnetje met witte berggeiten heeft zich op de weg verschanst, en trekt zich nergens iets van aan. Ze versperren de weg, maar het is volop genieten voor jullie. Zoiets zie je ook niet alle dag. Indrukwekkend, die enorme ijsvlakte, waar jullie ook op zijn geweest, mooie foto’s ook. Jullie zijn ook weer bij twee prachtige watervallen geweest, en kregen nogmaals berggeiten te zien, die zich ook rustig lieten bekijken. Leuk hè, dat ze gewoon blijven waar ze zijn, en niet op de vlucht slaan. Wat jammer, van de regen, dat hebben jullie al een aantal keren gehad. Henk, kon daardoor zijn vuurtje wel vergeten. Gelukkig kwam het hout nog op een nadere manier van pas. Bij het meer van Maligne, een eekhoorn, een beer en elanden, die jullie rustig kunnen bekijken. ‘Bekijken’… kunnen jullie het ook, voor wat betreft het Internet, dat is er namelijk niet. Je kunt niet alles hebben, maar de mooie belevenissen van die dag, maken een hoop goed. De volgende morgen, nog steeds regen, dan maar lekker wat langer blijven liggen, ook weleens fijn. Maar een leuk uitzicht uit het raampje, op een moeder eland met jong. Zo vanuit je bed! Wie heeft het? Ja, jullie! Alweer een week mensen, wat gaat het hard hè? Even wat boodschapjes, en verder maar weer. Inmiddels allebei verkouden, maar dat mag de pret niet drukken. Jullie genieten toch. Geen beren zien, dat gaat wel weer over. Hoewel… geen beren zien? Toch wel! Je krijgt wat je wenste Gerda! Leuk hè? Weer kon je zeggen, of zingen: Ik zag twee beren… Wat bijzonder van die zalmen hè, die wel 1000 kilometer terugzwemmen! Het is me een afstand! De natuur is iets wonderlijks. De river safarie, kan niet worden gemaakt, jullie zijn net te laat, dus die moet de volgende dag dan maar. Het was pech, maar… dit keer, kan er wel een vuurtje worden gestookt, want het was droog. Lieve luitjes, ik reageer wat laat, maar ik heb genoten, van jullie uitgebreide belevenissen. Er zijn nog twee reisverslagen, dus daar ga ik nu van genieten.
Liefs van willeke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
